تأثیر محیط های چندگانه بازی بر پودمان ترکیبی یاددهی و یادگیری زبان انگلیسی

با پیشرفت در حوزه فناوری های نوین ارتباطی متصدیان آموزش وپرورش به منظور جذب فراگیران و تقویت مهارت های اصلی یادگیری، بر ایجاد زمینه ای نوین در یاددهی و یادگیری با استفاده از رسانه نوین ارتباطات سیّار از بدو دوران کودکی تأکیددارند. پژوهش حاضر به منظور سنجش اثر تلفیق دو رسانه ی غیررسمی بازی و ارتباطات سیّار با آموزش چهره به چهره بر یادگیری زبان انگلیسی انجام شد. بدین منظور عمل کرد 270 نفر دانش آموزان ایرانی از رده سنی 12-17 سال و با سطح مهارت زبانی متوسط پایین در طول یک سال تحصیلی در یادگیری ترکیبی واژگان انگلیسی به هنگام عرضه جانبی محتوا از طریق بازی های دیجیتال در قالب سه گروه دنبال شد. درحالی که آموزش چهره به چهره در محیط آموزشی برای تمامی اعضای نمونه آماری یکسان بود، گروه اول بازی های آموزشی پیش ساخته را انجام می دادند، گروه دوم و سوم به ترتیب در دو محیط واقعی و مجازی به ”خانه بازی ایرانی“ که جهت آموزش زبان انگلیسی تغییر داده شده بود می پرداختند. ارزیابی عملکرد دانش آموزان نه با اتکای تنها به شیوه های قدیمی پیش آزمون و پس آزمون، بلکه از طریق ارزیابی تکوینی، پرسش نامه نگرش و ارزیابی تلخیصی صورت پذیرفت. بررسی توصیفی و استنباطی داده ها از تأثیر معنادار بازی آموزشی بومی مجازی در یادگیری زبان انگلیسی حکایت داشت. در یک نگاه کلی، مشارکتی، متنوع و فرهنگ بومی-محور بودن بازی های آموزشی یادگیری بهتر زبان انگلیسی از طریق تلفن همراه را به بار آورد. ازاین رو عملکرد بهتر را می توان به عوامل عمده ای چون میزان کمّی و کیفی محتوای آموزشی و ارتباطات در حین بازی ربط داد.